Buurt in bloei in Hoornse meer

Geplaatst op

Goaitske Bakker woont aan de G. Pirestraat vlakbij het Hoornse Meer. Onlangs heeft zij met haar woongroep via het Buurt in Bloei-project van Nijestee planten en insectenkastjes voor de tuin aangeschaft. Ze vertelt over hoe ze dit initiatief heeft opgezet en hoe ze de rol van Nijestee daarin heeft ervaren.

We hoorden van Nijestee dat je planten mocht kopen voor de tuin. Vorig jaar hebben we het met de hele groep besproken en een plan gemaakt wat we met de tuin wilden doen. We wilden allerlei planten kopen, een pergola, bijenkastjes en hommelkastjes. Uiteindelijk is dat akkoord bevonden en toen hebben we dat aangeschaft. Dit jaar hebben we alles in de tuin neergezet. De woningcorporatie was heel enthousiast. Als we nog meer willen aanschaffen, kunnen we dat aanvragen. Dus blijkbaar bevalt het. De communicatie met Nijestee is allemaal heel goed gegaan – snelle reacties, dat vind ik echt super. Ik vind het ook heel stimulerend. Je voelt je ook gewaardeerd omdat je dit doet. Het wordt gezien, dat vind ik heel leuk.

“Ik begreep dat één van de redenen dat ze dit project deden, is dat ze graag wilden dat mensen minder tegels in de tuin hebben en dat er meer groeit. Dat is beter voor de afwatering, omdat het water dan beter via de grond weg kan. Wij hebben veel tuin, maar voor andere huizen van Nijestee zijn er veel tegels voor de huizen weggehaald en zijn er planten neergezet. Dat zie je in deze straat ook. Een andere reden is dat er meer groen in de stad moet komen, omdat het allemaal zo beton-achtig wordt en insecten en vogels het heel moeilijk hebben. Daar zijn bloemen en groen heel belangrijk voor. Dat is wel erg veranderd ten opzichte van vijftien jaar geleden, toen waren mensen daar niet zo mee bezig. Destijds had ik de tuin zelfstandig aangepakt, maar toen kwam er iemand van de woningcorporatie langs dat ik het niet in eigen beheer mocht nemen en haalden ze alles eruit. Nu zien ze het meer als een soort buurtproject – hoe meer mensen erbij betrokken zijn, hoe beter.”

BOERIN IN DE STAD

“Het mooie van zo'n tuin is dat iedereen die hier langskomt zegt: ‘Oh, wat een mooie tuin!’ Je krijgt eigenlijk heel veel positieve reacties. Mensen komen hier speciaal heen, dan zeggen ze: ‘Ik fiets expres hierlangs, want het is hier altijd zo mooi’.
Voor zo'n tuin moet je ook tijd hebben. Ik ben zelf 67, dus ik heb meer tijd, ik kan elke dag in de tuin aan het werk. Dat is ook mijn hobby, dus dat komt heel mooi uit. De anderen vinden het ook heel erg leuk, maar die hebben minder tijd.

Als we hier zitten en de mensen komen langs, dan ben je zomaar opeens met iemand aan de praat. Dat stimuleert mensen ook hè. Het is een vrij open buurt hier, vind ik.

“We wonen hier met zes vrouwen. Ik woon hier het langst, zo’n 26 jaar. Het is hier een hele fijne buurt om te wonen. Eigenlijk ben ik iemand van het platteland, maar hier heb je eigenlijk van beide kanten het plezier – je bent met de fiets zo bij De Onlanden en bij het meer, en je bent ook vrij dichtbij de stad. Ik voel me hier een beetje een boerin in de stad. En dan leef ik me een beetje uit op de planten. Het is echt een festijn momenteel, dat is echt heel erg leuk. Het is echt genieten. Ik ben heel blij dat Nijestee het nu zo stimuleert, dat vind ik echt super. Het is een gestructureerde wijk. Vroeger waren deze perkjes er ook niet, dus dat was ook een heel goed initiatief. Daardoor wordt het direct veel groener.”

TUINIERTIP

“Als je zelf zou willen tuinieren is een tip om goed te kijken wat de grondsoorten zijn en waar de tuin ligt – is er veel zon of weinig zon? Wat past er? Anders gaat een plant snel dood. Dat is wel belangrijk. Ook moet je wel wat onderhoud doen, maar soms heb je planten waar je niet zoveel aan hoeft te doen.. Ook al haal je tegels eruit en je plant wat, dan heb je al heel wat. Je hoeft niet meteen een hele tuin, maar je kunt met kleine dingen beginnen.”

Tekst: Karlijn Vermeij
Foto's: Siese Veenstra

Deel dit verhaal

Andere bewonersverhalen

“Vroeger was alles beter? Nou, veel dingen zijn nú beter!”

Mevrouw Zuidema is recordhouder. Want ze woont al ruim 95 jaar in een huurhuis van Nijestee. (Of van de voorganger van Nijestee: Woningbouwvereniging Groningen.) Ze is geboren in Begoniastraat 46, na haar trouwen verhuisde ze naar nummer 101 en toen dat afgebroken werd, was er een huis om de hoek beschikbaar: op de Oliemuldersweg. Dat houdt in: bij de eerste verhuizing moest de huisraad 180 meter verplaatst worden, bij de tweede nog eens 60 meter. Binnen die kwart kilometer heeft een heel groot deel van haar lange leven tot nu toe zich afgespeeld.
Lees meer