We zitten aan de grote tafel in de woning van Jochum Algra (78) aan de Oosterweg. Samen met zijn onderbuurvrouw Anna Tjalsma, die 4 jaartjes jonger is. Met tape vastgeplakt op het tafelblad ligt een plattegrond van de nieuwe woning, als een placemat, compleet met koffievlekken. “Ja, die ligt daar al maanden. Zo wen ik alvast een beetje”, zegt Jochum. Beiden gaan verhuizen naar het spiksplinternieuwe wooncomplex Voltage aan de Tonkensstraat bij de Euroborg. Maar dit is geen gewone verhuizing...
Anna vertelt: “’Gefeliciteerd!’ Dat was het eerste woord van de brief van Nijestee die we kregen. We hadden iets gewonnen, leek het wel! Nou, het bleek een aanbod om te verhuizen naar iets gelijkvloers. Zodat we, mochten we minder ter been worden, ons zouden kunnen redden. Na enig wikken en wegen hebben we ja gezegd, Jochum als eerste en ik was iets later.”
Het principe van doorstromen vind ik zeer goed. Het is fijn om te weten dat er iemand komt wonen die hier plezier kan hebben.
Nijestee vindt het belangrijk dat huurders wonen op een plek die goed past. In Oosterpoort wonen vrij veel ouderen in woningen die trappen hebben of die niet bereikbaar zijn met een lift. Omdat Nijestee een nieuw woongebouw in de buurt bouwde, zijn die bewoners uitgenodigd om daar te gaan wonen. Er waren 10 plaatsen met voorrang beschikbaar. 128 mensen hebben het aanbod gekregen, 29 belangstellenden zijn naar een bijeenkomst geweest en uiteindelijk 9 mensen verhuizen naar een woning in Voltage.
Jochum: “Voor die tijd hadden we wel gedachten over verhuizen. We worden ouder, hè. Maar er was weinig aanbod voor ons als single ouderen. En toen kregen we dit in de schoot geworpen! Ik heb het gevoel dat we echt mazzel hebben.” Anna: “Het leuke aan Voltage is dat het een mix is, niet alleen ouderen. Ik heb al leuke buren ontmoet, veel jonger dan wij.” “Ja, en er lopen kinderen, gezellig”, vult Jochum aan. Ook zijn beiden te spreken over de grote balkons en vooral Jochum over zijn uitzicht over de stad: “Met Bommen Berend hebben we al op mijn balkon naar het vuurwerk gekeken. Ik hou van wolkenluchten; je ziet het weer aankomen en weggaan. Een pracht gezicht, boven alle torens van de stad.”
Die hele verhuizing, dat activeert me. Het geeft me energie. Ja, ook vermoeiend, maar vooral stimulerend.
Beiden zijn stadjers, Anna sinds haar 19e en Jochum is er geboren en getogen. Jochum vertelt dat mensen hem vaak wat meewarig aankijken als hij zegt dat hij zijn leven lang al huurt, en dat hij geen auto heeft. “We doen niet mee aan dat welvaartstreven dat je een eigen huis moet hebben.” Anna vult aan: “En ik moet er niet aan denken, wat een gedoe zeg! Nee hoor, voor mij ook geen eigen huis en geen auto.” Jochum: “We zijn stadsmensen. Soms bedenk ik spontaan: ik ga naar de film. Dan zit ik binnen 10 minuten in de bios. Vanuit Voltage moet ik er 5 minuutjes bij optellen. Dat scheelt toch niks?”
Jochum gaat de bomen links en recht missen, Anna het verkeerslawaai, maar dan als kiespijn. Verder blijven ze voor hun gevoel gewoon in de wijk wonen. Jochum: “We komen beiden minstens eens per week in het Poortershoes, het buurtcentrum. Om er te eten, en we sporten er soms. Dat gaat niet veranderen; voor mijn gevoel hoort de Tonkensstraat gewoon bij Oosterpoort. Ook omdat de ring er nu tussenuit is; je fietst prachtig door het groen naar hier.” Anna sluit af met: “Ja, wij zijn tevreden mensen.”
