Geplaatst op

Meneer Ten Broek heeft sinds 2001 in de flatcommissie gezeten van de Griffeflat in de Oosterpoort. Binnenkort gaat hij 'met pensioen'. Wat waren zijn ervaringen als voorzitter en wat voor zaken kwam hij zoal tegen? En wat voor rol had de flatcommissie ten opzichte van Nijestee? We gingen bij hem op bezoek.

 “Mijn vrouw en ik zijn hier in 2001 komen wonen. Eind dat jaar hadden we gezamenlijk het idee dat we iets wilden doen voor de bewoners. Na overleg met Nijestee opperden zij dat we wel een bewonerscommissie konden vormen, die dan namens de huurders de belangen van de huurders behartigde. Dat hebben we toen gedaan.”

“De commissie zag elkaar vier keer per jaar. Dan zaten we eerst met het bestuur en deden we een vooraankondiging naar de bewoners: hebben jullie zaken van algemeen belang? Dat konden zij dan kenbaar maken. Vervolgens hadden we een vergadering met de wijkcoördinator van Nijestee, waarvan de bewoners weer een verslag kregen. Na een tijd kregen we dan antwoord op onze kwesties. Dat liep altijd heel soepel. Ik deed het ook met plezier hoor.”

PRETTIG WONEN

“In het begin was allemaal aftasten natuurlijk, want de commissie was toen helemaal nieuw. In dit gebouw heb je sociale woningbouw, vrije sector en koopwoningen, en dat moet toch allemaal met elkaar samengaan. Je zit toch allemaal in één complex. De kopers hebben immers heel andere belangen dan de huurders – wij willen maar drie dingen: goede huur, goed onderhoud en goede bewoners. Wij waren meer bezig met prettig willen wonen, en minder met de financiële waarde van het huis. Maar de samenwerking met de kopers liep altijd goed, moet ik zeggen.”

“Ja, wat hebben wij allemaal behandeld? Het waren allemaal zaken die te maken hadden met algemeen onderhoud: lekkage in de garage, wateroverlast in de schuur, kapotte verlichting in de algemene ruimtes. Toen we hier kwamen wonen bijvoorbeeld, kon je buiten je fiets niet kwijt. We gingen daar achteraan en toen is er een hekje gekomen. We hebben ook wel lopende zaken gehad waar we voor bij de rechtbank zijn geweest. Ik vond dat altijd wel spannend om een beetje te strijden,  om te vechten voor goede dingen.”

JONG BLOED

“We hebben eigenlijk helemaal geen toestanden gehad. Maar je wordt wat ouder en er moet ook weer eens jong bloed in, vandaar dat ik ook heb gezegd dat ik ermee stop. Er is inmiddels een nieuw bestuur, maar er moet nog een derde persoon bij. Dat zo’n commissie blijft bestaan, is wel heel belangrijk. Je moet de belangen van bewoners blijven behartigen. Anders gebeuren er toch misschien dingen waar we niet zo blij mee zijn, dus er moet wel een klein beetje tegengas gegeven worden. Op die manier blijf je een beetje wakker.”

“De samenwerking tussen Nijestee en de bewoners was altijd prima. Dat merk je ook aan het verloop hier, de meeste mensen wonen hier al vanaf het begin. Het is heel prettig om hier te wonen. Dat ligt ook aan de bewoners – goed met elkaar omgaan, even elkaar aanspreken, de boel netjes houden. Er is wel eens wat, maar het is hier gewoon goed.”

Tekst: Karlijn Vermeij
Foto's: Siese Veenstra

Deel dit verhaal

Andere bewonersverhalen

“Vroeger was alles beter? Nou, veel dingen zijn nú beter!”

Mevrouw Zuidema is recordhouder. Want ze woont al ruim 95 jaar in een huurhuis van Nijestee. (Of van de voorganger van Nijestee: Woningbouwvereniging Groningen.) Ze is geboren in Begoniastraat 46, na haar trouwen verhuisde ze naar nummer 101 en toen dat afgebroken werd, was er een huis om de hoek beschikbaar: op de Oliemuldersweg. Dat houdt in: bij de eerste verhuizing moest de huisraad 180 meter verplaatst worden, bij de tweede nog eens 60 meter. Binnen die kwart kilometer heeft een heel groot deel van haar lange leven tot nu toe zich afgespeeld.
Lees meer