Geplaatst op

Verscholen tussen de achtertuinen in de bloemenbuurt van de Oosterparkwijk lag tot voor kort een verwaarloosde binnentuin. Alleen de bewoners van de 55 omliggende woningen aan de Kamperfoeliestraat, het Goudenregenplein, de Anemoonstraat, de Klaprooslaan en de Seringerhof hebben toegang. Ze besloten samen te werken om – met wat hulp van Nijestee – hun binnentuin op te knappen. Omwonenden Petra Beekhuizen Khan (sinds 2002) en Menno van der Wis (sinds 1999) vertellen over het initiatief.

Petra Beekhuizen Khan: “Ik woon hier al zo’n vijftien jaar, dus ik heb al die tijd wel gezien dat de binnentuin een beetje slonzig was – het zag er een beetje achterbuurt-achtig uit. Je hebt iets gezamenlijks en er gebeurt niks mee, maar het heeft wél potentie. Er staan weliswaar veel schuurtjes in, maar er kan wel een tuin van gemaakt worden.
We hebben toen alle buren persoonlijk benaderd met de vraag ‘wil je ook dat er aan de binnentuin iets gaat veranderen? Dat het groener wordt, leuker wordt voor de kinderen en leuker wordt voor iedereen om naar te kijken en om in te gaan zitten?’ Iedereen was het ermee eens. Met de handtekeningenlijst ben ik toen naar Nijestee gegaan.
Nijestee wil dat iedereen meewerkt. Het gaat erom dat je met z’n allen iets neer weet te zetten. Dat is niet altijd makkelijk. We leven in een wijk die vroeger een volkswijk was en het heeft nog steeds de sfeer van een volkswijk, maar inmiddels is het een gemêleerde wijk geworden. Een gezamenlijke binnenplaats kan juist vragen om verbinding.”

Samen met een buurvrouw heeft ze nagedacht over de invulling van de binnentuin, dat op papier gezet en verspreid onder omwonenden met de vraag ‘wat vind je ervan? Heb je zelf ideeën? Breng ze in!’ Beekhuizen Khan: “Wij zijn de aanjagers, maar iedereen moet zich erin kunnen vinden.” Menno van der Wis vult aan: “De essentie is ‘we doen het hier met z’n allen’. En dit soort projecten maakt mensen er weer bewust van dat we hier met z’n allen leven en wonen. Het gaat erom dat je als mensen dingen samen doet.”

Groene daken, een moestuin en een ‘belevingspaadje’
Iedereen was het er meteen over eens dat het groener moest worden. Beekhuizen Khan: “Er staan zoveel schuurtjes in en zoveel steen geeft heel veel hitte. Mensen die in bovenwoningen wonen kijken uit op al die zwarte daken. Ons eerste voorstel was of de daken van de schuurtjes groen mochten worden. Dat vond Nijestee een goed idee en is meteen in gang gezet.”
Sommige omwonenden wilden een grasveldje, anderen een moestuin. Beide komen er. Er is een dakplataan voor wat schaduw geplant en een wilgentenen-hutje geplaatst. In het midden van de tuin is een ‘belevingspaadje’ aangelegd waar kinderen overheen kunnen fietsen.

Deze grote klussen voert hoveniersbedrijf Donkergroen uit. Beekhuizen Khan: “We hebben besproken wat we met elkaar als buren uit gaan voeren, omdat dat natuurlijk het verbindende element is. Als alles maar gedaan wordt, worden mensen er niet werkelijk bij betrokken.” Zo plaatste Donkergroen rasters tegen de schuurmuren waar omwonenden vervolgens de klimplantjes in hebben gezet.

Op het wensenlijstje staan nog voor deze binnentuin onmisbare bomen en planten: de goudenregen, de sering, de klaproos, de kamperfoelie en de anemoon.

De buurt houdt alle vorderingen van de binnentuin bij op de blog onzebinnentuin.blogspot.nl.

Lees hier meer over het project Buurt in Bloei van Nijestee.

Deel dit verhaal

Andere bewonersverhalen

“Vroeger was alles beter? Nou, veel dingen zijn nú beter!”

Mevrouw Zuidema is recordhouder. Want ze woont al ruim 95 jaar in een huurhuis van Nijestee. (Of van de voorganger van Nijestee: Woningbouwvereniging Groningen.) Ze is geboren in Begoniastraat 46, na haar trouwen verhuisde ze naar nummer 101 en toen dat afgebroken werd, was er een huis om de hoek beschikbaar: op de Oliemuldersweg. Dat houdt in: bij de eerste verhuizing moest de huisraad 180 meter verplaatst worden, bij de tweede nog eens 60 meter. Binnen die kwart kilometer heeft een heel groot deel van haar lange leven tot nu toe zich afgespeeld.
Lees meer